Nú er allt komið á fulla ferð við að reyna að selja fiskikvótann, til frambúðar.

Reynslan af sölu bankanna ætti að vera okkur víti til varnaðar.

Útgerðinni er stjórnað þannig að útlendingar eru með 49% eignarhlut,

og lán á yfirveðsetningu til útgerðarfyrirtækisins,

frá Humbersvæðinu í Bretlandi.

Ef eignaraðilar að 51% í útgerðinni hlíða ekki útlenda 49% eigandanum,

þá hótar útlendi 49% eigandinn að gjaldfella lánið,

og fyrirtækið fer á hausinn.

Þetta þýðir að fyrirtækið verður að selja allan fisk til Hömbersvæðisins.

Þarna er hugsanlegt að mun betri markaður sé til annarstaðar,

en útgerðarfyrirtækið er fast á Hömbersvæðinu í Bretlandi.

Þarna verðum við að búa til einfaldar reglur, ég er ekki með þær.

Ég hef aldrei skilið að það þyrfti að hleypa nýjum aðilum í greinina.

Hverjum dettur í hug að segja við Landsvirkjun.

Við ætlum að hleypa nýjum aðilum í greinina,

og nýi aðilinn á að fá 30% af vatninu úr Jöklu,

Nýi aðilinn ætlar að hanna nýtt lón, bora ný göng og reisa nýja virkjun.

Hver segir við kúabóndann, nú tökum við 30% af mjólkurkvótanum,

og látum kvótann til annarra til að endurnýja í greininni.

Þetta sýnist fjarstæða.

Þetta þarf þó að skoða vel.

Mér sýnist að til að fá botn í þessi mál, þurfum við að auka vitundina,

úr Beta í Alpha og Theta.

Þetta er auðvitað grín? en þó fyllsta alvara.

Það gengur ekki að við skiljum ekkert.

http://www.herad.is/y04/1/2011-12-14-innstaedur--.htm

Eg. 24.12.2011 jg