Jóhannesarguðspjall, Kafli 14, vers 6

⁶Jesús segir við hann: „Ég er vegurinn, sannleikurinn og lífið.

 Enginn kemur til föðurins nema fyrir mig.

Hvað er hann, skipstjórinn á Norrænu, eða flugstjóri hjá Flugleiðum?

Er hann ef til vill yfirmaður yfir Sojus geimförunum?

Ef fara á til stjarnanna, þá er fátt um, skip, flugvélar, eða Sojus för, sem komast þangað.

Þeir sem fara með Sojus, til alþjóða geimstöðvarinnar, fá mikla kennslu til að vera hæfir,

til að komast með farinu.

Þú verður að þjálfa þig á marga vegu.

Þú getur ekki tekið húsið, bílinn, eða yfirleitt nokkuð af eignum þínum, með þér.

Það er einfaldlega ekki pláss fyrir dótið.

Þeir hjá Sojus hafa ekki einkaleyfi á leiðinni, það er einfaldlega enginn annar,

með nothæft farartæki í bili.

Hvað er Jesú að segja.

Eru engin önnur farartæki á þessari leið?

Er það þá alveg rétt hjá Jesú að til að komast til himnaríkis, þurfum við að þjálfa okkur,

og losa okkur við ýmsa eiginleika, sem gera það að verkum

að við komumst ekki inn í farið, himnaríkisfarið?

Var Jesú þá eftir allt saman, að segja okkur satt?

Trúlega getum við ekki tekið jarðneska hluti, eins og húsið og bílinn, með okkur.

Ekki er ólíklegt að við höfum huglíkama, og þá allskonar hugmyndir og hugsmíðar.

Í hugar heimi höfum við ef til vill einn poka af reiði, einn poka af rembing, einn af hatri, einn af virðingu,

og einn af “mínum sannleika,” og einn af monti, og annað eftir því.

Markúsarguðspjall 10:15

Sannlega segi ég ykkur. Hver sem tekur ekki við Guðs ríki eins og barn mun aldrei inn í það koma.

Þarna virðumst við verða að sleppa öllu í efnisheiminum, og í hugarheiminum.

Okkar hugsun nær ekki mikið lengra í hinum ýmsu víddum.

Við verðum að treysta himnaríkis fars stjóranum.

Oft virðast þrír deyja í lotu, og þá virðist það far ef til vill vera fyrir þrjá

og svo tvo aðstoðar menn, það er fimm manna far.

Hér erum við aðeins að hugsa svipað og við þekkjum í geimfarasögu jarðarinnar,

það er áhöfnin og svo einhverjir sem fara til að stunda rannsóknir.

Einhver segir, ég ræð, ég get borðað eins og á jörðinni, heldur þú að ég sé asni?

Þá veit sá ekki, að ef þú ert með matinn lausan í geimfari og í þyngdarleysi,

þá dreifist maturinn um allt, svífur í loftinu eins og reykur.

Í vísindaskáldsögum og bíómyndum eru aðilar oft látnir fara í ormagöng, sem virðast myndast

þegar aðdráttaraflið verður svo mikið að efnið dettur inn í næsta heim, verður að orku

og svo aftur að heimsmynd, líkt og kóperíng, fjölföldun.

Ef að geimfarinn ætlar að fara eftir sínum eigin reglum, sem ekki byggjast á þekkingu,

þá verður að skilja hann eftir.

Þá verður aðilinn eftir hjá öðrum sem svipað er ástatt fyrir, og lifa í sama þekkingarleysinu,

og stundum tillitsleysinu.

Af hverju eru þið að angra mig, með því að ef að ég ætla til Kaupmannahafnar,

þá þurfi ég að fara með skipi og skipstjóra, eða flugvél og flugstjóra,

ég kann að synda og ganga, ég er duglegur.

Ég var ekki búinn að læra landafræðina, og þekking mín var í molum.

Ég þarf að þiggja kennsluna og leiðsögnina til að komast á áfangastað.

Enginn kemst til himna nema vera einlægur og sannur eins og barn.

Egilsstaðir, 15.09.2011  jg